วันพฤหัสบดีที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2557

พรุ่งนี้ไม่สาย

บล็อกนี้ตั้งขึ้นมาเพื่อเตือนสติตัวเองค่ะ รวมถึงแลกเปลี่ยนประสบการณ์การใช้ชีวิตและความรู้จากเรื่องราวต่าง ๆ ที่ได้เผชิญมา ทั้งในชีวิตส่วนตัวรวมไปถึงการได้มาใช้ชีวิตในต่างประเทศค่ะ สำหรับใครที่ผ่านเข้ามาทางนี้ก็ทักทายกันได้นะคะ เรื่องราวอาจจะหลากหลายปนเปกันไป แล้วแต่ความคิด ณ ช่วงเวลานั้น ๆ ค่ะ :-)

     วันนี้ก็ขอเริ่มต้นเรื่องราวดี ๆ เลยนะคะ ด้วยนิสัยที่เป็นคนเรื่อย ๆ ไม่ได้มีแพลนอะไรกับชีวิตมาก รู้สึกว่ายังค้นหาตัวเองไม่เจอ ไม่รู้ว่าชอบอะไรหรืออยากจะทำอะไรกับชีวิต เป้าหมายชีวิตยังไม่ชัดเจน บางทีก็รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรอยู่ ต้องการอะไรในชีวิตกันแน่ พอดีวันนี้ได้มีโอกาสพูดคุยกับคนที่เรารักค่ะ แล้วก็ทำให้ได้คำตอบที่ชัดเจนขึ้นบางอย่างกับชีวิต ซึ่งเรารู้สึกว่าควรจะจดบันทึกลงที่ไหนสักที่กับห้วงความคิด ณ เวลานี้ไว้ ด้วยความที่มาใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกได้สามปีแล้ว แต่เราก็ยังใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไม่มีจุดหมาย ไม่มีแพลนสำหรับอนาคตที่แน่นอน เรื่องเรียนนี่ก็สำคัญค่ะ คือจริง ๆ เป็นคนไม่ชอบเรียนเท่าไหร่ ชอบทำงานมากกว่า แต่การมาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่มันก็มีข้อบังคับหลาย ๆ อย่าง ทำให้เราทำอย่างที่ต้องการไม่ได้ ซึ่งตอนนี้ยังเรียนภาษาอยู่ค่ะ แต่ก่อนหน้านี้ก็สับสนว่าหลังจากนี้เราควรจะทำอย่างไรต่อ? เนื่องด้วยข้อบังคับหลาย ๆ อย่าง ทำให้คิดว่าเราควรจะเอายังไงกับเรื่องเรียนดี อีกอย่างอายุก็ย่างเข้าสามสิบแล้วด้วย เราคงต้องจริงจังกับชีวิตสักทีค่ะ เลยตัดสินใจว่าจบจากคอร์ส ESL แล้ว ก็จะสอบ TOEFL แล้วก็สมัครเรียน Master Degree ค่ะ คงไม่เสียเวลาเรียน Degree แล้วล่ะ
     วันนี้ขอให้สติตัวเองเรื่องนี้ก่อนนะคะ ส่วนเหตุผลต่าง ๆ นี่คงยาว ได้เวลานอนแล้วค่ะ Goodnight. :)

                                                                                                                              NanawithGib